In love...

Tak, tak, tytuł jak najbardziej prawdziwy... ale ja nie o tym :) Obiecałam wam kilka dni temu moją stylizację komunijną i chciałabym ją wam dziś na szybko przedstawić... niestety, mam bardzo mało czasu - terminy mnie gonią, sesja nadchodzi, w ogóle nie powinno mnie tu być! No ale jakże mogłabym wam nie pokazywać na bieżąco moich stylizacji? :)

Sukienki na komunię szukałam bardzo, bardzo długo - być może o tym nigdy nie wspominałam, ale jeśli chodzi o ubrania, to jestem bardzo wybredna. Mało co mi się tak naprawdę podoba - nawet, jeśli akceptuję jakieś ubranie na kimś, to na sobie bardzo często nie i w życiu bym go nie kupiła. Po przeszukaniu mnóstwa sklepów stacjonarnych i internetowych trafiłam na JestesModna.pl... a tam zobaczyłam tę przepiękną sukienkę z sercem na dekolcie! Kiedy tylko ją zobaczyłam to wiedziałam, że musi być moja - dosłownie się w niej zakochałam, jest przepiękna :) Martwiłam się, że nie zdąży do mnie dojść przed komunią, więc w uwagach do zamówienia bardzo gorąco poprosiłam o jak najszybszą wysyłkę... jakie było moje zdziwienie, gdy sukienka przyszła do mnie dwa dni po wpłaceniu pieniędzy! Chyba jeszcze nigdy nie dostałam żadnej przesyłki tak szybko i naprawdę nie wiem, komu powinnam być w tej sytuacji wdzięczna - poczcie, czy uprzejmej obsłudze sklepu? :)

W sklepie zamówiłam rozmiar S - tak jak się spodziewałam, był sporo za duży, więc czym prędzej musiałam biec do krawcowej. Sukienka została sporo zwężona w pasie, bo niesamowicie wisiała, skrócona na długości oraz na rękawach. Po tej przeróbce leży idealnie i jestem z niej niesamowicie zadowolona :)

Do sukienki dobrałam moje czarne szpilki z Prima Mody oraz czarną kopertówkę z kokardką z Kazara.

 Jeśli chodzi o biżuterię, to zdecydowałam się na złoty łańcuszek z malutkim motylkiem oraz złote i czerwone bransoletki na rękę. Na zdjęciach prawdopodobnie tego nie widać, ale mam na nodze cieniutki łańcuszek - od zawsze podobają mi się łańcuszki na nodze, nie potrafię tego wytłumaczyć, ale są dla mnie bardzo intrygującym i atrakcyjnym elementem wyglądu kobiety :)

Muszę przyznać, że byłam dość zaskoczona 'kreacjami' weselnymi - pojawiły się osoby w sukienkach ledwo za tyłki, z gołymi całymi plecami, w t-shirtach, jeansach (a nawet łososiowych jeansach), mężczyźni w koszulkach polo (była różowa! :) ) i sandałach... zawsze myślałam, że na takie okazje ubiera się przynajmniej względnie eleganckie ubrania, ale wygląda na to, że niektórzy w ogóle się tym nie przejmują. To się dopiero nazywa non-konformizm... i kompletny brak wyczucia. Doskonale rozumiem, że zwyczaje ulegają zmianie, coraz więcej rzeczy i coraz większa nagość w przeróżnych miejscach przystoi, ale nadal są jakieś granice - również estetyki. Niezmiernie żałuję, że nikt już nie pamięta o zasadzie nie ubierania rajstop do butów z odkrytymi palcami, bo wygląda to po prostu brzydko... to jednak nic. O wymioty przyprawił mnie widok stóp niektórych osób - pożółkłych bądź wręcz brązowych paznokci, popękanych i zaniedbanych pięt, za małych butów i palców wyjeżdżających z butów przodem :( Ale co kto lubi, każdy ma inne granice wstydu i przyzwoitości...

Pokuszę się o słówko wyjaśnienia, co do mojego makijażu. Bardzo rzadko decyduję się na malowanie ust, szczególnie na czerwono - moje usta są dość wąskie i w niewielu kolorach wyglądam dobrze. Jednak malując się tym razem postanowiłam zaryzykować i... o dziwo, byłam bardzo zadowolona z efektu! Jak na mnie, to prezentowałam się w czerwonej pomadce nad wyraz dobrze :) Wciąż nie jest to to, co można osiągnąć przy pełnych ustach... ale i tak czuję się usatysfakcjonowana. Jestem ciekawa, co wy o tym sądzicie? :)
Swoją drogą... znacie paradoks kolorówki na ustach? Podczas imprezy ściera się pomimo bardzo ostrożnego jedzenia i picia, potrafi ścierać się nawet przy mówieniu... a kiedy przychodzi się do domu i chce się pozbyć makijażu, to niczym nie idzie tego zmyć :))))))

W najbliższych dniach mniej będzie stylizacji, a więcej mojej radosnej twórczości pisarskiej - prawdopodobnie nie będę miała zbyt wiele czasu na zdjęcia stylizacji, a przy okazji mam wam trochę do powiedzenia.

Chciałabym was również zaprosić na mój fanpage na Facebooku - wreszcie postanowiłam go założyć :D Nie spodziewam się zatrzęsienia fanów, ale jeśli ktoś lubi być informowany o nowościach przez FB, to serdecznie zapraszam do polubienia mojej strony: KLIK! :) W najbliższych dniach dodam też linki do moich kont na innych portalach... no bo czemu by nie :)

Do następnego, moi kochani!