Golden Brown

Moje prośby zostały chyba wysłuchane... no, może nie do końca, bo lato nie wróciło, ale śnieg już dawno się ewakuował i zostawił nas z całkiem przyjemną, jesienną temperaturą. Żałuję jednak, że ewakuując się zabrał razem ze sobą te piękne, kolorowe liście z drzew i po złotej jesieni nie zostało ani śladu...

UWAGA! Dnia 9 listopada br. odbędzie się Trzecie Spotkanie Krakowskich Blogerek i Blogerów - zachęcam serdecznie wszystkie blogerki 'modowe', nie tylko te z krakowskiej ziemi do przybycia pod Empik na Rynku na godzinę 15:00! Strona wydarzenia i wszelkie szczegóły znajdują tutaj.

♪ The Stranglers - Golden Brown

Powrót cieplejszych temperatur pozwolił mi zakopać najgrubsze płaszcze i szaliki w czeluściach mojej szafy i wydobyć z niej coś nieco bardziej przewiewnego - całe szczęście nie musiałam daleko szukać. Kilka dni temu zrobiłam napad na pobliskiego Orsay'a i wyszłam stamtąd z wielkimi torbami. Gdyby nie to, że wszystkie ich sukienki i spódnice w rozmiarze XS są na mnie ze dwa rozmiary za duże, to ilość tych toreb powieliłaby się prawdopodobnie (a ilość pieniędzy w moim portfelu skurczyła) jeszcze ze trzy razy. Stety-niestety, przyszło mi urodzić się niską i drobną, co pomimo swoich niezaprzeczalnych zalet, ma też wadę w postaci trudności dobrania sobie ubrania. Jeśli zabraknie mi kiedyś pomysłów na przyszłość i dostatnie życie, to zajmę się produkcją ubrań w rozmiarze XXXS. Tylko kto, poza mną, będzie w nich chodził...?

Zarówno sweter, jak i torebka i futerkowy komin są z Orsaya i wszystkie trzy elementy są w pięknym, musztardowym kolorze. Tak, dobrze widzicie - zdradziłam moje ukochane pastele z musztardą, która do pięt nie dorasta majonezowi. Ale to chyba nie jest blog kulinarny... nikt o zdrowych zmysłach nie zjadłby niczego przygotowanego przeze mnie.

O ile nie w każdej dziedzinie możemy (bądź raczej: powinniśmy) pozwolić sobie na skok w bok, to o tyle w modzie wszystko jest dozwolone. Nie samymi pastelami człowiek żyje i, choć ponoć mi bardzo pasują, to odmiana dobrze mi zrobiła. Pastele z pewnością mi wybaczą, a ja być może przetestuję połączenie pastele+inne barwy zamiast pastele+pastele?

Skąd ta zmiana? Prawdopodobnie stąd, że coraz mniej we mnie dziewczęcości, a coraz więcej kobiecości - ot, taka kolej rzeczy. We wszystkim trzeba zachować umiar i kiedyś przychodzi moment, gdy kokardki i serduszka w stroju trzeba ograniczyć.

Tylko skoro ograniczam kokardki, serduszka i pastele, to w czym ja zamierzam chodzić? Jaką biżuterię nosić? Jeśli o to drugie chodzi, to ostatnio zapałałam ogromną miłością do złota - kiedyś nie znosiłam dodatków w tym kolorze, kojarzyły mi się - mówiąc wprost - ze starszymi kobietami. Ostatnio przejrzałam jednak na oczy i zobaczyłam, jak piękna i elegancka może być biżuteria w tym kolorze. W końcu człowiek uczy się przez całe życie, choć czasem bardzo trudno jest nam przyznać, jak wiele jeszcze nie wiemy.

Otóż w tym samym dniu, kiedy zrobiłam napad na Orsay'a, wstąpiłam do Promodu. O ile wszystkie spódnice i sukienki były (znowu) za duże, to przy stoisku z biżuterią zaniemówiłam. Spędziłam kilka minut na oglądaniu przeróżnych złotych bransoletek i naszyjników i wyniosłam stamtąd m.in. powyższą bransoletkę. Tak udanego dnia zakupowego chyba jeszcze nigdy w życiu nie miałam.

Chowając jednak te wszystkie nowo zakupione rzeczy do szafy zorientowałam się, jak mało mam w niej miejsca! Nowe ubrania ledwo się mieszczą, upychane z niemałym trudem. Wtedy w głowie zapaliła mi się czerwona lampka - jak to możliwe? Mam tyle ubrań, a przecież nie chodzę w aż tak wielu...

Diagnoza okazała się nie być tragiczna - moja szafa nie jest pełna nowych ciuchów, w których nie chodzę. Moja szafa jest pełna STARYCH ubrań, w których JUŻ nie chodzę. Uważnie lustrując każdy centymetr moich półek zorientowałam się, jak wiele ubrań mam z podstawówki(!), gimnazjum i liceum. Zawsze wiedziałam, że niewiele urosłam... ale aż tak, że dalej pasują na mnie ubrania z podstawówki? Cholera.

Okazuje się, że mam całe mnóstwo t-shirtów i cieniutkich sweterków z dość zamierzchłych czasów, których już od dawna nie noszę. Muszę przyznać, że od zawsze bardzo dbam o ubrania i tylko raz zdarzyło mi się, że jakieś ubranie się zniszczyło - było to jednak w przypadku bluzki bardzo słabej jakości, w której po praniu zaczęły wypadać dziury. Teraz jednak moja szafa jest pełna ładnych, wyglądających na nowe bluzek i sweterków... których już jednak nie noszę. Efekt jest taki, że zajmują mi miejsce, które mogłabym wypełnić ubraniami, które bym nosiła, ale ja nie jestem w stanie pozbyć się tych starych. Dokładnie pamiętam, kiedy każde z nich nosiłam i jakoś boli mnie myśl o pozbyciu się tego wszystkiego. Jak dotąd wszystkie moje stare bluzy i typowo chłopięco-dziecięce rzeczy oddawałam osobom potrzebującym, ale nigdy nie pozbyłam się z mojej szafy czegoś, z czym byłam emocjonalnie związana. Niestety, nie jestem w stanie trzymać w szafie nienoszonych ubrań w nieskończoność i kiedyś nadejdzie dzień, gdy będę musiała się z nimi rozstać...

Z butami sprawa ma się podobnie z tą różnicą, że najstarsze mają kilka lat. Wiele z nich jest dla mnie jednak zbyt sportowa, za mało kobieca... ale kto to wie, być może mi się odwidzi i za jakiś czas będę chciała wplatać w mój styl sportowe elementy? Skoro byłam w stanie przekonać się do litów i sama zakupiłam powyższe na stronie sklepu Stylowe Buty, to chyba wszystko jest już możliwe...

Jednak nie wszystkie stare ubrania kurzą się na dnie szafy. Niektóre z nich nadal chętnie noszę, czego przykładem jest czarny trencz z C&A na powyższym zdjęciu - towarzyszy mi już od kilku lat i choć nie ma uwielbianych w tym sezonie (również przeze mnie) złotych guzików, to wciąż często go zakładam. Mówiąc szczerze, rozważałam zmianę guzików na złote, ale chyba za bardzo przywiązałam się do tych czarno-białych... ja chyba ogólnie za bardzo przywiązuję się do moich ubrań :)

Tak, wiem - znów mam niewiadomoco na głowie. Nie dość, że wiał wiatr, to włosy zrobiły mi po-Halloweenowego psikusa i ułożyły się w przedziwny sposób :) Żeby było mało, to od jakiegoś tygodnia moja kochana panterkowa suszarka odmówiła posłuszeństwa i suszy już tylko zimnym nawiewem. Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie coś o jakiejś porządnej suszarce...?